Berliner Unterwelten (Subterranean Berlin)
Wycieczka po podziemnym Berlinie zabierze Cię do schronów i tuneli przeciwlotniczych z czasów II wojny światowej, używanych do przemycania ludzi ze Wschodnich Niemiec.
To dziwne uczucie wejść do ciemnego, półpalonego bunkra, zobaczyć fragmenty schodów i kabli wiszących ze ściany i przejść przez gruz między otworami, które schodzą kilka metrów w głąb ziemi. Otwiera się na oczy, aby przykucnąć w bunkrze nalotów i zobaczyć, jak musiało się to czuć, gdy sytuacja była prawdziwa.
To tylko kilka przykładów unikalnych doświadczeń oferowanych w Berliner Unterwelten (Subterranean Berlin). Muzeum oferuje wycieczki do najważniejszych berlińskich struktur podziemnych, takich jak bunkry, opuszczone stacje metra, schrony powietrzne z okresu II wojny światowej i tunele do przemytu ludzi z NRD w czasie zimnej wojny.
Berliner Unterwelten został założony w 1997 roku, by odkrywać, dokumentować i chronić podziemną architekturę miasta. Baza organizacyjna mieści się w dawnym bunkry nalotu na stacji metra Gesundbrunnen, obecnie muzeum – Unterwelten Museum (Subterranean Museum), które oferuje różne wycieczki po berlińskim podziemiu. Bunkier został oczyszczony i zrekonstruowany przez grupę i przekształcony w muzeum przy zachowaniu pierwotnego charakteru. Na czterech kondygnacjach poniżej Berlina kryje się kilkadziesiąt bunkrów, tuneli, chodników, kanałów, trasy pneumatycznego systemu pocztowego, magazynów, magazynów bomby i amunicji oraz opuszczonych stacji metra.
Berlin, tak pełen historii ponad ziemią, ma również wiele do powiedzenia w podziemiach. Są eksponaty o wszystkim, od bombowców po usuwanie gruzu ze zniszczeń podczas II wojny światowej. Berliner Unterwelten znalazł ogromny system plików o niewolnikach podczas wojny w zapomnianym bunkrze, pomógł byłym pracownikom otrzymać wynagrodzenie za naprawę i wystawę o niewolnikach w Berlinie. Znaleziono również przedmioty takie jak amunicja, granaty, maski przeciwgazowe itp. Jest wystawa o „Germanie” Hitlera, jego utopijnej wizji odbudowy Berlina. (Wystawa pokazuje, że projekt nie był, oczywiście, utopią.)
Berliner Unterwelten działa również na rzecz ochrony terenów podziemnych. Wykopali i oczyścili wiele miejsc, w tym na wpół zniszczone bunkry, i udostępnili je publiczności. Oferowane są różne wycieczki, w tym podziemne szpitale bunkrowe, bunkry matki i dziecka, bunkry przeciwpożarowe, podziemne fabryki, przykłady podziemnych dróg ucieczki z Berlina Wschodniego do Zachodniego, wieże z flakami, podziemne więzienie, bunkry zimnowojenne do wojny nuklearnej i zwiedzanie Schwerbelastungskörper, ciężkiej wieży zbudowanej w celu przetestowania możliwości wzniesienia Germanii na piaszczystym terenie Berlina.
Know Before You Go
Upewnij się, że nosisz wystarczająco dużo euro, ile możesz zapłacić tylko gotówką! Muzeum jest otwarte prawie codziennie. Kilka różnych wycieczek oferowanych jest prawie każdego dnia w roku. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, sprawdź stronę internetową stowarzyszenia, która jest dostępna w wielu językach. Większość wystaw i wycieczek nie jest wolna od barier i nie jest oferowana małym dzieciom. Najlepiej zadzwoń i zapytaj, kiedy zdecydujesz się na wizytę lub wycieczkę. Większość wycieczek nie może być rezerwowana online. Bilety muszą być kupione w dniu wycieczki. Wycieczki są rezerwowane szybko. Jeśli zdecydujesz się na wycieczkę, najlepiej być w kasie około godziny przed ich otwarciem i wejściem w kolejkę. Przez cały rok oferowane są specjalne wycieczki po innych przedmiotach. Wszystkie wycieczki oferowane są w kilku różnych językach.
Hall of Mirrors w Clärchens Ballhaus
Ta klasyczna restauracja oferuje wspaniały pokój z lustrem.
Usytuowany w bocznym skrzydle Clärchens Ballhaus, sali tanecznej założonej w 1913 roku w Wilhelmine w Niemczech tuż przed I wojną światową, znajduje się ukryty klejnot, który nawet nie jest znany większości mieszkańców Berlina, lustrzana sala balowa (Spiegelsaal), która wciąż oddaje ducha długiego – ostatnia era.
Ta część budynku została poważnie uszkodzona podczas II Wojny Światowej – z dziurami po kulach świadczącymi o zaciekłych walkach w mieście w 1945 roku i częściami stropu widocznie zniszczonymi przez alianckie bombardowania przedtem – i pozostała w ruinie aż do zjednoczenia Niemiec podczas gdy reszta Clärchens Ballhaus była używana jako sala muzyczna, kręgielnia i sala taneczna.
W 2005 roku lustrzana sala balowa została ponownie otwarta dla publiczności, a wnętrze w dużej mierze nietknięte i niezmienione, dzięki czemu sala z żyrandolem, galerią i dekoracyjną sztukaterią na sufitach i ścianach rzuca okiem na złote lat dwudziestych w Berlinie jako prawdziwy taniec hala widowiskowo-sportowa.
W dzisiejszych czasach Spiegelsaal jest używany do regularnych imprez gastronomicznych, czasami towarzyszą mu spektakle operowe, wieczory literackie i prywatne imprezy. Większość niedzielnych wieczorów, jazzowych i klasycznych koncertów kameralnych odbywa się w tych pozostałościach cesarskiego Berlina w serii Sonntagskonzerten.
Ślady muru berlińskiego
W banku Spree odkryj jedno z ostatnich przypomnień symbolicznego muru, który podzielił i został zburzony przez ludzi.
Kiedy ściana oddzielająca Berlin Wschodni i Zachodni upadła w 1989 roku, artyści starali się odzyskać coś, co było nietykalne przez tak długi czas, i przekształcić go z symbolu ucisku w wyraz wolności.
To, co zaowocowało, nadal można zobaczyć dzisiaj, ciągnąc się wzdłuż dawnej granicy, która kończyła się na Szprewach i Mühlenstrasse. Powszechnie znana jako East Side Gallery, ta seria 105 stałych murali tworzy plenerową przestrzeń artystyczną, która biegnie przez ponad kilometr wschodniej ściany Ściany. Prace zostały namalowane przez artystów ulicznych z całego świata po fuzji dwóch wielkich niemieckich kolektywów artystycznych: VBK i BBK. Choć w stylistycznej formie i treści, tematy wyrażone na ich twarzach łączą się z niemal euforycznym uczuciem, wyrażając wiarę w jaśniejszą, lepszą przyszłość, o której wierzyli artyści tuż za rogiem.
Chociaż to miejsce nigdy nie zachowywało się jak miejsce docelowe dla gości z zewnątrz, a Berlińczycy ogólnie pomyśleli pozytywnie o obecności instalacji w ich mieście, kiedy zjednoczenie stało się „nową normą” miasta, brak opieki zaczął się przejazd w Galerii East Side. Na przełomie nowego tysiąclecia Galeria Wschodnia poniosła znaczne szkody; około dwie trzecie murali zostało zniszczonych lub uległo znacznemu zniszczeniu z powodu zaniedbania. W 2009 r. Miał miejsce okres renowacji, aby pomóc, realizowany przez przyjaciół galerii. Mimo to, w 2013 r. Firma zajmująca się rozwojem nieruchomości posunęła się nawet tak daleko, że część ściany została przeznaczona do rozbiórki, nie informując jednak o muralistach, których praca zostałaby naruszona, ponieważ ta historia stała na drodze nowoczesnego postępu.
Galeria Wschodnia pozostaje dziś w niebezpieczeństwie padania ofiarą tej „ślepoty w domu”. I, podobnie jak niewygodna historia, „jeśli tego nie widzisz, nie myślisz o tym”, co oszczędza trochę czasu, by obcować z coraz bardziej niewidoczną galerią na ścianie, jeszcze bardziej konieczną.
