Walka o przeżycie
Pojęcie walki o byt dotyczy konkurencji lub walki o zasoby potrzebne do życia. Może odnosić się do społeczeństwa ludzkiego lub do organizmów w przyrodzie. Ta koncepcja jest starożytna, a termin „walka o byt” był używany pod koniec XVIII wieku. Począwszy od XVII wieku, koncepcja ta wiązała się z populacją przekraczającą zasoby, co zostało wyraźnie przedstawione w „Eseju o zasobie ludności” Thomasa Roberta Malthusa, w którym wykorzystano obserwacje Benjamina Franklina dotyczące wzrostu ludzkości, zaludnienia krajów itp. Karol Darwin użył zwrotu „walka o byt” w szerszym znaczeniu i wybrał to określenie jako tytuł trzeciego rozdziału „O powstawaniu gatunków” opublikowanego w 1859 roku.
Wykorzystując ideę walki o byt Malthusa, Darwin był w stanie się rozwinąć jego pogląd na adaptację, który miał duży wpływ na formułowanie teorii doboru naturalnego. Ponadto Alfred Wallace niezależnie wykorzystał koncepcję walki o byt, aby pomóc dojść do tej samej teorii ewolucji. Później T.H. Huxley dalej rozwijał ideę walki o byt. Huxley nie zgadzał się całkowicie z Darwinem w sprawie doboru naturalnego, ale zgodził się, że w naturze istnieje walka o byt.
Huxley również uznał, że istniała walka o byt między konkurującymi ideami w umysłach ludzi zaangażowanych w intelektualną dyskusję. Ten pogląd jest wczesnym przykładem tego, co zostało później opisane jako teoria memów. Podczas gdy idea walki o byt rozwijała się w świecie zachodnim, istniały inne interpretacje walki o byt, zwłaszcza przez Piotra Kropotkina w Rosji. Również walka o byt została zakwestionowana w Stanach Zjednoczonych w latach 30. XX w., Gdy popularność zaczęła rosnąć w myśl idei współpracy między organizmami. Niedawno argumentowano, że walka o byt nie jest tak ważna w skali makroewolucyjnej.
