W XVIII wieku Ambohimanga było miastem, które musiało chronić swoją rodzinę królewską. Osłonięty naturalnie przez lasy, miasto wzniosło potężny mur i siedem zewnętrznych bram, aby chronić swoich ludzi. Główne wejście do tych siedmiu bram strzegących miasto przed napastnikami było znane jako Ambatomitsangana, stały kamień i dumnie wciąż czeka w pozycji, aby służyć ochronie.
Stały kamień jest dokładnie taki, jak brzmi, masywny kamienny krążek ważący 12 ton. Podobnie jak w wielu otoczonych murem miastach królestwa Merina na Madagaskarze, bramy zostały utworzone z okrągłych dysków, które co noc były wypychane przez tłumy ludzi. Kamienna tarcza chroniąca Ambohimanga zajęła 20 mężczyzn i miała ponad 130 stóp w obwodzie. Każdej nocy strażnicy ustawiali kamień na miejscu, blokując główne wejście do miasta.
Obecnie cały obszar Ambohimanga znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO i znajduje się w nim królewskie miejsce pochówku, pawilony królowej i gigantyczny stojący kamień.
