Kopalnia Soli w Wieliczce jest uosobieniem technicznego postępu człowieka. Uważa się, że początki obecnej kopalni zostały prymitywnie wydobyte po odkryciu złoża soli kamiennej w starożytności. W średniowieczu sól została uznana za jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu spożywczego i konserwatorskiego, co doprowadziło do rozwoju technologii wydobywania soli. W czasach renesansu kopalnia była jednym z największych przedsięwzięć gospodarczych w Europie.
Pod koniec XVIII wieku Austria przejęła kontrolę nad kopalnią i przyniosła nowe formy organizacji, a także dalszy postęp technologiczny – z których wiele odpowiada za długowieczność kopalni. Narodziny turystyki w kopalni nastąpiły w czasach rządów austriackich. Na początku lat 90. została zakończona produkcja soli w kopalni, a po zalaniu kopalni przywrócono znaczenie konserwacji.
Pomimo niezwykłej historii kopalni, to górnicze dzieło sztuki każdego roku sprowadza ponad milion turystów do Kopalni Soli w Wieliczce. Górnicy powoli przekształcili kopalnię z ciemnej jaskini w majestatyczne królewskie miejsce. W XIX wieku gigantyczne żyrandole z soli kryształowej oświetliły podziemny kompleks. Rzeźby solne i płaskorzeźby zdobiły komnaty udostępnione turystom, co zaowocowało ogólnoeuropejską sławą. Na początku XX wieku powstała Kaplica Kinga, komnata wypełniona wielkimi płaskorzeźbami biblijnymi. Obecnie turyści z całego świata są prowadzeni przez dziwaczne labiryntowe tunele kopalni, zadziwione pięknie rzeźbionymi rzeźbami, kaplicami, a nawet restauracją, która przeżywa ponad tysiąc lat słonych historii.
W ostatnich latach kopalnia była reklamowana ze względu na korzyści zdrowotne. Atmosfera wewnątrz jest podobno doskonała dla osób cierpiących na wiele rodzajów chorób układu oddechowego, a goście mogą teraz przebywać w specjalnym ośrodku zdrowia.