Świątynia w Wakayama jest wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako część „Świętych miejsc i szlaków pielgrzymkowych w łańcuchu górskim Kii”. Chociaż rok założenia świątyni nie jest rejestrowany, istnieją oznaki, że kult przyrody był prowadzony od starożytności czasy w okolicy i legenda, że świątynia została założona w 4 wieku. Od średniowiecza do wczesnego okresu nowożytnego świątynia wraz z sąsiednim Grand Shrine Kumano Nachi Taisha rozkwitała jako Shugenjo (miejsce do ascetycznego treningu).
Główną atrakcją jest trzypiętrowa pagoda zrekonstruowana w 1972 roku. Czerwona pagoda, wznosząca się nad dynamicznym wodospadem Nachi, tworzy piękny kontrast, który stanowi świetny temat dla fotografów.
Jego główna sala, zbudowana w 1590 roku, została uznana za ważną własność kulturalną Japonii i prezentuje bęben waniguchi (buddyjski sprzęt zmienny), największy w swoim rodzaju w Japonii. Uznany główny obraz, Nyoirin Kannon (Bodhisattwa Współczucia), ma spełniać każde życzenie, w tym życzenie bogactwa, mądrości i mocy. Obraz jest dostępny dla publiczności tylko w jeden dzień lutego.
