Półwysep Kamczatka jest półwyspem o długości 1250 km na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Jego powierzchnia wynosi około 370 tys. km² (wraz z przylegającym fragmentem części kontynentalnej i Wyspami Komandorskimi i Karagińskimi – ok. 470 tysięcy km²). Leży pomiędzy Oceanem Spokojnym na wschodzie i Morzem Ochockim na zachodzie.
Półwysep Kamczatka
Na morzu wzdłuż wybrzeża Półwyspu rozciąga się głęboki kanał Kuril-Kamczatka o głębokości 10 500 metrów. Zdecydowana większość mieszkańców to Rosjanie. Ponad połowa ludności zamieszkuje Pietropawłowsk Kamczacki (195 tys. mieszkańców) i pobliskie Yelizovo (38980). Półwysep Kamczatka obejmuje wulkany Kamczatki, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kamczatka otrzymuje rocznie do 2700 mm opadów. Lato jest umiarkowanie chłodne, a zimy wydają się raczej burzliwe, chociaż rzadko wytwarzają piorun. Świat zwierzęcy Kamczatki jest zróżnicowany, z tak ważnymi gatunkami jak niedźwiedź brunatny, czerwony lis, lis polarny i inne.
Przybrzeżne klify i skaliste wyspy zamieszkują mewy morskie, kormorany i inne. Ponad trzydzieści gatunków ryb można spotkać w rzekach, jeziorach i morzach, otaczających półwysep. Wśród nich są m.in. łosoś, śledź, flądra, halibut, dorsz. Szczególnie interesujące jest, że niektóre gatunki dzikich zwierząt i ptaków szeroko rozrzucone w podobnych strefach przyrodniczych na kontynencie nie były znalezione w każdym miejscu Kamczatki ze względu na surowy klimat z długimi, śnieżnymi zimami. W szczególności Kamczatka nie ma węży ani żab. Nie ma też szpaków, bocianów, czapli lub jaskółek. Dopiero kilka lat temu wróbel pojawił się na Kamczatce i udało mu się tu osiedlić.
Na całym półwyspie jest tylko około 300 km dróg twardych. Nie ma kolei. Spora część transportu jest realizowana za pomocą wojskowych śmigłowców.
